POSTANOWIENIE RZĄDU FR Z DNIA 31 MAJA 2010R. NR 379 „O ZATWIERDZENIU ZASAD ORGANIZACJI PRACY W ZAKRESIE UDZIELENIA WSPARCIA I ZACHOWANIA MIEJSC POCHÓWKU ZNAJDUJĄCYCH SIĘ ZA GRANICĄ I MAJĄCYCH DLA FEDERACJI ROSYJSKIEJ ZNACZENIE HISTORYCZNO-MEMORIAŁOWE”
Rząd Federacji Rosyjskiej postanawia: Zatwierdzić załączone Zasady organizacji pracy w zakresie udzielenia wsparcia i zachowania miejsc pochówku znajdujących się za granicą i mających dla Federacji Rosyjskiej znaczenie historyczno-memoriałowe.
Przewodniczący Rządu |
W. Putin |
Moskwa
31 maja 2010 r.
nr 379
ZASADY ORGANIZACJI PRAC W ZAKRESIE UDZIELENIA WSPARCIA I ZACHOWANIA MIEJSC POCHÓWKU ZNAJDUJĄCYCH SIĘ ZA GRANICĄ I MAJĄCYCH DLA FEDERACJI ROSYJSKIEJ ZNACZENIE HISTORYCZNO-MEMORIAŁOWE (ZATWIERDZONO POSTANOWIENIEM RZĄDU FR Z DNIA 31 MAJA 2010R. NR 379)
Informacja o pochowanych osobach i ich wkładzie w naukę, kulturę, sztukę, życie duchowe Rosji i Polski
1. S.I. Starynkiewicz (18.12.1820, Taganrog – 23.08.1902, Warszawa). Od 1857 do 1892 roku był Prezydentem Warszawy. Został uznany przez Polaków za jednego z wybitniejszych włodarzy stolicy. W trakcie prezydencji S.I. Starynkiewicza w Warszawie wybudowano system wodociągowo-kanalizacyjny, który działa do dziś, zgodnie z jego rozporządzeniem powstało 13 skwerów i parków, został zmodernizowany transport publiczny, wybudowano zadaszone targowiska, szpitale miejskie, odrestaurowano kościoły i cerkwie.
2. D.W. Fiłosofow Publicysta, krytyk, działacz religijno-społeczny i polityczny. Jeden z organizatorów Towarzystwa Religijno-Filozoficznego w Petersburgu w latach 1901-1903. Lider rosyjskiej emigracji w Polsce. Redaktor gazet „Swoboda” (1920-1921), „Za swobodu!” (1921-1932), redaktor czasopisma „Miecz” (1934-1936).
3. M.P. Arcybaszew (25.10.1878, Achtyrka, gubernia charkowska – 03.03.1927, Warszawa) – Pisarz rosyjski, dramaturg i publicysta. Przed swoim przyjazdem do Polski w 1923r. był już znanym pisarzem, ale właśnie na emigracji został „prorokiem dla swojego narodu”, jak napisał o Arcybaszewie znany polski filozof M. Zdziechowski. W Warszawie Arcybaszew działał jako pracownik gazety „Za swobodu!” i cieszył się szacunkiem środowisk emigranckich. W Warszawie zostały wydane jego sztuki i zbiory opowiadań.
4. А.М. Chirjakow (1863, Perm – 1940, Warszawa). Pisarz, poeta, krytyk, dziennikarz, memuarysta. Niejednokrotnie bywał w Jasnej Polanie i spotykał się z L.N. Tołstojem. Kontynuator nauki Tołstoja, członek Komisji ds. wydania jego dzieł, współpracował w wydawnictwie tołstojowskim W.G. Czertkowa „Pośrednik”. Współpracował z różnymi czasopismami i gazetami. W latach 30. XX wieku był przewodniczącym Związku Pisarzy i Dziennikarzy Rosyjskich w Polsce. Uczestnik „Antologii poetów rosyjskich w Polsce”. Zginał w Warszawie w 1940r.
5. Je.S. Weber-Chirjakowa (1895, Omsk — październik 1939, Warszawa). Dziennikarka, krytyk, prozaik, tłumaczka. Pisała opowiadania, powieści, artykuły publicystyczne i krytyczne, recenzje. Współpracowała z warszawską gazetą „Za Swobodu!”. Wchodziła w skład komitetu redakcyjnego gazety „Mołwa”, a później tygodnika „Miecz”. Współpracowała także z polskimi wydaniami „Droga”, „Marchołt”, „Verbum”, „Pion”. Była uczestnikiem warszawskiej „Wspólnoty Literackiej” i kółka literackiego „Domek w Kołomnie”. Na początku II Wojny Światowej po kapitulacji Polski i napaści wojsk niemieckich na Warszawę w październiku 1939 roku popełniła samobójstwo.
6. А.Ł. Błok (20.10.1852, Psków – 1909, Warszawa). Prawnik, profesor Uniwersytetu Warszawskiego, ojciec rosyjskiego poety Aleksandra Aleksandrowicza Błoka. Ukończył Uniwersytet Petersburski na Wydziale Prawa. Wkrótce potem objął katedrę prawa państwowego w Warszawie. Jest autorem wielu prac naukowych i książek o literaturze politycznej w Rosji.
7. S.S. Muchanow (1834-1897), warszawski komendant policji, przewodniczący dyrekcji Teatrów Warszawskich, zarządca pałaców imperatorskich w Warszawie. Teatr Warszawski za jego kadencji przeżywał niebywały rozkwit. Jego żoną była hrabina Maria Fiodorowna Nesselrode, bratanica ministra spraw zagranicznych Rosji, muza i przyjaciółka romantyków, uparcie wspierająca ideę rosyjsko-polskiego zbliżenia (po matce była Polką).
8. D.М. Sokolcew (1873-1945), naukowiec, radiotechnik, bliski przyjaciel i współpracownik Aleksandra Popowa, jednego z twórców radia. Za swoje osiągnięcia w dziedzinie radiołączności dwukrotnie otrzymał francuski order Legii Honorowej. Po 1917 roku był m.in. jednym z organizatorów i wicedyrektorem Warszawskiego Państwowego Instytutu Łączności
9. А.K. Puzyriewskij (1845-1904), dowódca sztabu Warszawskiego Okręgu Wojskowego, Przewodniczący Komisji ds. Reformy Teatrów Rządowych w Warszawie, ale przede wszystkim wybitny historyk wojenny. W największym stopniu wsławił się pracami nad historią powstania (lata 1830-1831) („Wojna polsko-rosyjska 1831 roku”, Petersburg 1886r.)