POSTANOWIENIE RZĄDU FR Z DNIA 31 MAJA 2010R. NR 379 „O ZATWIERDZENIU ZASAD ORGANIZACJI PRACY W ZAKRESIE UDZIELENIA WSPARCIA I ZACHOWANIA MIEJSC POCHÓWKU ZNAJDUJĄCYCH SIĘ ZA GRANICĄ I MAJĄCYCH DLA FEDERACJI ROSYJSKIEJ ZNACZENIE HISTORYCZNO-MEMORIAŁOWE”

Rząd Federacji Rosyjskiej postanawia: Zatwierdzić załączone Zasady organizacji pracy w zakresie udzielenia wsparcia i zachowania miejsc pochówku znajdujących się za granicą i mających dla Federacji Rosyjskiej znaczenie historyczno-memoriałowe.

Przewodniczący Rządu Federacji Rosyjskiej

W. Putin

 

Moskwa
31 maja 2010 r.
nr 379

ZASADY ORGANIZACJI PRAC W ZAKRESIE UDZIELENIA WSPARCIA I ZACHOWANIA MIEJSC POCHÓWKU ZNAJDUJĄCYCH SIĘ ZA GRANICĄ I MAJĄCYCH DLA FEDERACJI ROSYJSKIEJ ZNACZENIE HISTORYCZNO-MEMORIAŁOWE (ZATWIERDZONO POSTANOWIENIEM RZĄDU FR Z DNIA 31 MAJA 2010R. NR 379)

 

1. Niniejsze Zasady określają tryb organizacji pracy w zakresie udzielenia wsparcia i zachowania miejsc pochówku znajdujących się za granicą i mających dla Federacji Rosyjskiej znaczenie historyczno-memoriałowe, do których zaliczają się: cmentarze memoriałowe, cmentarze, odrębne miejsca na cmentarzach zbiorowych, odrębne miejsca pochówku, groby indywidualne na cmentarzach zbiorowych znajdujące się poza cmentarzami i w kaplicach, z wyjątkiem miejsc pochówku zaliczanymi do kategorii cmentarzy wojskowych i nowych miejsc pochówku (nazywane dalej miejscami pochówku).
2. Środki finansowe niezbędne do wykonania prac w zakresie udzielenia wsparcia i zachowania miejsc pochówku znajdujących się za granicą będą gwarantowane z funduszy Federalnej Agencji ds. Wspólnoty Niepodległych Państw, Rodaków Mieszkających za Granicą i Międzynarodowej Współpracy Humanitarnej otrzymywanych z tytułu legalnej działalności przez przedstawicieli Agencji.
3. Wyboru miejsc pochówku dokonuje Komisja Rządowa ds. Rodaków za Granicą. Spis miejsc pochówku znajdujących się za granicą zatwierdzany jest przez Rząd Federacji Rosyjskiej w postaci aktu, którego projekt do Rządu Federacji Rosyjskiej składa w ustalonym trybie Ministerstwo Spraw Zagranicznych Federacji Rosyjskiej.
4. Podstawowym kryterium wyboru miejsc pochówku są: znaczenie historyczne wkładu pochowanych osób w naukę, kulturę, sztukę, życie duchowe Rosji i państw, na terytorium których znajdują się miejsca pochówku, we wzmocnienie relacji między Rosją i państwami zagranicznymi.
5. Do głównych działań w zakresie udzielenia wsparcia i zachowania miejsc pamięci znajdujących się za granicą należą: ustawianie i remont nagrobków, prace konserwacyjne, a także opłata za usługi związane z utrzymaniem miejsc pochówku w stanie należytym, włączając w to dzierżawę gruntów.
6. Federalna Agencja ds. Wspólnoty Niepodległych Państw, Rodaków Mieszkających za Granicą i Międzynarodowej Współpracy Humanitarnej poprzez swoje przedstawicielstwa za granicą dokonuje czynności związanych z inwentaryzacją miejsc pochówku, przedkłada propozycje Ministerstwu Spraw Zagranicznych Federacji Rosyjskiej dotyczące zawierania stosownych umów w zakresie zapewnienia nienaruszalności i zagospodarowania miejsc pochówku na terytorium innych państw, prowadzi spis miejsc pochówku, uzgadnia z właściwymi instytucjami państwowymi lokalizację miejsc pochówku, kwestie dotyczące ustawiania na nich znaków memoriałowych i ich zagospodarowania. Organizacja wskazanych prac za granicą odbywać się będzie zgodnie z przyjętym w ustalonym trybie przez Federalną Agencję ds. Wspólnoty Niepodległych Państw, Rodaków Mieszkających za Granicą i Międzynarodowej Współpracy Humanitarnej kosztorysem obejmującym zapewnienie środków na przeprowadzenie odpowiednich działań.
7. Federalna Agencja ds. Wspólnoty Niepodległych Państw, Rodaków Mieszkających za Granicą i Międzynarodowej Współpracy Humanitarnej nie później niż do 1 kwietnia przedstawi Komisji Rządowej ds. Rodaków za Granicą raport dotyczący organizacji prac w zakresie udzielenia wsparcia i zachowania miejsc pochówku znajdujących się za granicą i wydatkowania środków przeznaczonych na wskazane cele.

Informacja o pochowanych osobach i ich wkładzie w naukę, kulturę, sztukę, życie duchowe Rosji i Polski

1. S.I. Starynkiewicz (18.12.1820, Taganrog – 23.08.1902, Warszawa). Od 1857 do 1892 roku był Prezydentem Warszawy. Został uznany przez Polaków za jednego z wybitniejszych włodarzy stolicy. W trakcie prezydencji S.I. Starynkiewicza w Warszawie wybudowano system wodociągowo-kanalizacyjny, który działa do dziś, zgodnie z jego rozporządzeniem powstało 13 skwerów i parków, został zmodernizowany transport publiczny, wybudowano zadaszone targowiska, szpitale miejskie, odrestaurowano kościoły i cerkwie.

2. D.W. Fiłosofow Publicysta, krytyk, działacz religijno-społeczny i polityczny. Jeden z organizatorów Towarzystwa Religijno-Filozoficznego w Petersburgu w latach 1901-1903. Lider rosyjskiej emigracji w Polsce. Redaktor gazet „Swoboda” (1920-1921), „Za swobodu!” (1921-1932), redaktor czasopisma „Miecz” (1934-1936).

3. M.P. Arcybaszew (25.10.1878, Achtyrka, gubernia charkowska – 03.03.1927, Warszawa) – Pisarz rosyjski, dramaturg i publicysta. Przed swoim przyjazdem do Polski w 1923r. był już znanym pisarzem, ale właśnie na emigracji został „prorokiem dla swojego narodu”, jak napisał o Arcybaszewie znany polski filozof M. Zdziechowski. W Warszawie Arcybaszew działał jako pracownik gazety „Za swobodu!” i cieszył się szacunkiem środowisk emigranckich. W Warszawie zostały wydane jego sztuki i zbiory opowiadań.

4. А.М. Chirjakow (1863, Perm – 1940, Warszawa). Pisarz, poeta, krytyk, dziennikarz, memuarysta. Niejednokrotnie bywał w Jasnej Polanie i spotykał się z L.N. Tołstojem. Kontynuator nauki Tołstoja, członek Komisji ds. wydania jego dzieł, współpracował w wydawnictwie tołstojowskim W.G. Czertkowa „Pośrednik”. Współpracował z różnymi czasopismami i gazetami. W latach 30. XX wieku był przewodniczącym Związku Pisarzy i Dziennikarzy Rosyjskich w Polsce. Uczestnik „Antologii poetów rosyjskich w Polsce”. Zginał w Warszawie w 1940r.

5. Je.S. Weber-Chirjakowa (1895, Omsk — październik 1939, Warszawa). Dziennikarka, krytyk, prozaik, tłumaczka. Pisała opowiadania, powieści, artykuły publicystyczne i krytyczne, recenzje. Współpracowała z warszawską gazetą „Za Swobodu!”. Wchodziła w skład komitetu redakcyjnego gazety „Mołwa”, a później tygodnika „Miecz”. Współpracowała także z polskimi wydaniami „Droga”, „Marchołt”, „Verbum”, „Pion”. Była uczestnikiem warszawskiej „Wspólnoty Literackiej” i kółka literackiego „Domek w Kołomnie”. Na początku II Wojny Światowej po kapitulacji Polski i napaści wojsk niemieckich na Warszawę w październiku 1939 roku popełniła samobójstwo.

6. А.Ł. Błok (20.10.1852, Psków – 1909, Warszawa). Prawnik, profesor Uniwersytetu Warszawskiego, ojciec rosyjskiego poety Aleksandra Aleksandrowicza Błoka. Ukończył Uniwersytet Petersburski na Wydziale Prawa. Wkrótce potem objął katedrę prawa państwowego w Warszawie. Jest autorem wielu prac naukowych i książek o literaturze politycznej w Rosji.

7. S.S. Muchanow (1834-1897), warszawski komendant policji, przewodniczący dyrekcji Teatrów Warszawskich, zarządca pałaców imperatorskich w Warszawie. Teatr Warszawski za jego kadencji przeżywał niebywały rozkwit. Jego żoną była hrabina Maria Fiodorowna Nesselrode, bratanica ministra spraw zagranicznych Rosji, muza i przyjaciółka romantyków, uparcie wspierająca ideę rosyjsko-polskiego zbliżenia (po matce była Polką).

8. D.М. Sokolcew (1873-1945), naukowiec, radiotechnik, bliski przyjaciel i współpracownik Aleksandra Popowa, jednego z twórców radia. Za swoje osiągnięcia w dziedzinie radiołączności dwukrotnie otrzymał francuski order Legii Honorowej. Po 1917 roku był m.in. jednym z organizatorów i wicedyrektorem Warszawskiego Państwowego Instytutu Łączności

9. А.K. Puzyriewskij (1845-1904), dowódca sztabu Warszawskiego Okręgu Wojskowego, Przewodniczący Komisji ds. Reformy Teatrów Rządowych w Warszawie, ale przede wszystkim wybitny historyk wojenny. W największym stopniu wsławił się pracami nad historią powstania (lata 1830-1831) („Wojna polsko-rosyjska 1831 roku”, Petersburg 1886r.)